Hlaupahópurinn
Hreyfing og félagsskapur var mantran.
Allir að henda í hashtagið #lifidernuna út um allan heim og ég ætlaði svo sannarlega að taka þátt í þeirri gleði.
Skilnaðurinn hafði tekið virkilega mikið á andlega og félagslega þar sem við áttum mikið af sameiginlegum vinum og áhugamálum. Eftir mikla lægð í langan tíma fann ég að ég var loksins tilbúinn að fara taka þátt í lífinu á ný. Ég fann fyrir löngun að kynnast nýju fólki og hefja nýjan kafla.
Ég vissi af hlaupahópi í hverfinu, því ég sá þau reglulega hittast við hverfislaugina og hlaupa svo öll saman af stað. Næst þegar ég sá þau skokkaði ég yfir til þeirra og spurði hvort það væri ekki pláss fyrir einn enn.
Ég fékk að vita á hvaða dögum og klukkan hvað þau hittust og ég mætti í næsta hitting, í hlaupagallanum, tilbúinn að verða besta útgáfan af sjálfum mér.
Þetta var virkilega hress og skemmtilegur hópur sem hleypur mikið saman, bæði hér heima og erlendis. Þau tóku mér öll svo vel svo ég fór að mæta reglulega.
Ein konan í hlaupahópnum hafði skilið á svipuðum tíma og ég, en stóð enn í miklum deilum við fyrrverandi. Ég hafði stundum heyrt hana ræða þetta við aðrar konur í hópnum í vatnspásum.
Hún var mjög vingjarnleg og alltaf brosandi. Við náðum vel saman og gátum spjallað saman áreynslulaust í langan tíma í hvert skipti sem við hittumst.
Við vorum farin að hlaupa samferða langa kafla og mér fannst nærvera hennar virkilega notaleg.
Ég fann að ég laðaðist að henni.
Það kom mér á óvart því ég taldi mig ekki vera kominn á þann stað að hafa áhuga á ástarsambandi né neinu slíku.
En straumarnir voru klárlega til staðar og gagnkvæmir.
Auðvitað endaði þetta bara á einn veg, við sváfum saman eftir eitt kvöldhlaupið þegar ég bauðst til að skutla henni heim.
En þetta var ekkert venjulegt kúra-kyssa-ríða dæmi. Kynlífið vildi hún hafa einstaklega spennudrifið. Það var alveg nýtt fyrir mér. Hún vildi ríða í bílnum það kvöld. Spennan var áþreifanleg. Mér fannst þetta aðeins of stressandi og var ég nokkuð viss um að þetta hlyti að vera ólöglegt á ekki afskekktari stað en raunin var.
Það leið ekki á löngu eftir að ég fór að hlaupa með hópnum að ákveðið var að fara í hlaupaferð út á land.
Ekki var langt liðið á ferðina þegar hún var orðin ansi djörf með daður og snertingar við matarborðið.
Hún var bara svo fjandi ómótstæðileg.
Á degi tvö höfðum við strax farið í sturtu saman, tekið einn stuttan í svefnrýminu og svo í heitapottinum um kvöldið þegar við vorum tvö ein eftir þegar hinir voru farnir upp úr.
Að taka áhættur með að fólk gæti auðveldlega séð okkur, heyrt í okkur eða hreinlega labbað inn á okkur var eitthvað sem kveikti virkilega í henni og að sjá hana svona spólgraða og æsta í mig gerði svo mikið fyrir mig.
Helgin leið og þegar komið var að heimferð settist hún við hliðina á mér í rútunni. Við sátum frekar aftarlega, en þó ekki aftast.
Þegar við höfðum keyrt í svona hálftíma eða svo byrjar hún að tala um allt sem hafði gerst á milli okkar um helgina. Ég reyndi að sussa á hana því hver sem er hefði getað heyrt! Það var fólk allstaðar í kringum okkur! Hún talaði um þetta eins og hún væri að tala um veðrið. Hún byrjaði að lýsa typpinu mínu og hversu vel ég fullnægði henni í hvert skipti. Hún hrósaði mér fyrir að vera góður í rúminu og að tungan mín væri það besta sem hafði komin fyrir hana í langan tíma. Þegar ég reyndi að skipta um umræðuefni sagði hún bara
"Og hvað með það að einhver heyri í mér?" og hélt bara áfram.
Hún sagði að hópurinn væri pottþétt alveg meðvitaður um allt sem væri í gangi á milli okkar. Allt sem hafði átt sér stað hafði einhver séð. Hún spurði mig hvort mér fyndist eitthvað að því. Er það svo slæmt?
Ég velti þessum spurningum fyrir mér. Ég var eflaust undir einhverjum furðulegum áhrifum sem hún virtist hafa á mig en allt í einu fannst mér það sjúklega heitt að fólk hafi mögulega verið að horfa á okkur. Fylgjast með okkur. Snerta sig jafnvel á meðan. Hún sá að greddan var að taka yfir mig og hún strauk mér ákveðið upp lærið og kreisti þétt.
Við horfðumst í augu.
Ég sá eldmóðinn kvikna innra með henni.
Ég hafði enga sjálfstjórn þegar kom að þessari konu.
Ég sá að hún var ákveðin í að hefja leik. Ég reif mig úr hettupeysunni og setti hana yfir miðjuna á mér svo lítið bæri á. Hún fór undir peysuna og teygði á buxnastrengnum til að frelsa typpið á mér sem var orðið svo grjóthart af greddu og þrá í hana.
Hún byrjaði að rúnka mér hægt og rólega og hallaði sér upp að mér. Shitt! Mig langaði mest að taka utan um mittið hennar og koma henni fyrir ofan á mér, rífa hana úr að ofan, sleikja á henni brjóstin, narta í geirvörturnar og ríða henni kröftulega á meðan.
Ég áttaði mig á að það var ekki að fara að gerast í rútu fullri af fólki, á þjóðvegi eitt um miðjan dag. En ég var orðin mjög æstur og var byrjaður að nudda á henni klofið yfir buxunum þegar vinkona okkar sem sat í næstu sætaröð fyrir aftan hvíslaði að okkur:
“Tottaðu hann plís, hann er of girnilegur”.
Hún sá allt sem var í gangi og peysan ekki að fela neitt frá hennar sjónarhorni.
Við brostum til hennar og hún stundi.. “ohhh”
"Djöfull langar mig að vera með" og beit svo í neðri vörina.
Þær blikkuðu hvor aðra og hin sagði
"Næst, lofa!"
Ég var eitt stórt spurningarmerki!
Hún beygði sig niður og tók mig allann upp í heitan munninn og saug mig. Ég reif létt í hárið á henni því ég vissi að hún fílaði það. Ég heyrði að konan fyrir aftan okkur var farin að anda hraðar meðan hún horfði á okkur.
Hún tottaði mig hraðar og hraðar. Ég brundaðu upp í hana, hún kyngdi og emjaði af unaði og greddu.
"Þú klárar mig svo í næsta stoppi" skipaði hún mér.
Það kom að pissustoppi við þekkta bensínstöð. Ég tók í hendina hennar og leiddi hana fyrir horn og hallaði henni upp að veggnum og kyssti hana.
"Ríddu mér!" sagði hún skipandi og beit fast í vörina á mér meðan hún girti niður um sig.
Ég fann að hún var vel blaut. Ég hallaði hennni fram og greip utan um mjaðmirnar á henni og renndi mér inn í hana. Píkan á henni var rennandi og sjóðheit. Ég þrykkti mér inn í hana aftur og aftur þangað til ég fann hana byrja að herpast saman og nudda snípinn af miklum ákafa. Hún var að koma.
Vinkonan spurði mig hvort mér lítist illa á að fara með þeim í utanlandsferð þar sem við værum bæði að leika okkur og fylgjast með öðrum. Ég samþykkti með stóru brosi og framundan er ferð sem ég mun líklegast aldrei gleyma.
